donderdag, september 08, 2005

Een zwoele avond

Doodgaan doe je maar een keer in je leven. Mooie naast moeilijke momenten. Even echt als een voetbalwedstrijd... Schemer In die schemer van dag en leven Een avond klam zwoel als een moeras Verzakt het tafereel, mijn beeld uit het lood De man met gelig bevlekt aanschijn haalt adem Telbaar langzaam, uitgesproken Vredig al, in pose van de dood Aan zijn bed zijn zoon Op weg naar rouw Een diepe band in sluimer Geen woord hoorbaar Slechts de rochel Geen samenzijn merkbaar Slechts gevoel Geen emotie zichtbaar Maar ieder is dichtbij En dan licht het geschemer even op In de tv beelden van een voetbalmatch…