verhuisbericht

Semtext is ziek, beweert men in de Hysterische Staten. Daarom proberen wij ze bij de neus te nemen en gewoon onder een pseudoniem door te gaan. Ha! Het woord laat zich niet ringeloren. Volg mij naar http://wordjam.blogspot.com. Michiel

TIJDELIJK PROBLEEM

Beste semtextblogspotters: Ik word op de een of andere manier tijdelijk zeer onheus bejegend door het Beheer van Blogspot. Waarschijnlijk is het systeem achter Blogspot erachter gekomen dat semtext iets is voor terroristen. En de yanks snappen die buitenlandse letters natuurlijk ook niet. Tijdelijk verblijft in ieder geval al mijn geschrijf op een niet leesbare wijze verstrooid op de site. Ik zoek het uit. Wanhoop niet! Michiel

naast de straat

Vaak staat hij daar. Altijd vriendelijk. Soms slaapt hij staand. Krantjes verkoopt hij en ruilt het geld om voor bier. De kassameisjes kennen hem wel. huismerk geluk de verlepte man aan de poort van de AH vecht al jaren tegen het vocht met ogen half dicht van roes drie krantjes onzin onder zijn oksel walmend van brandstofdamp wenst hij mij goede avond “ik ben” zegt de verkoper van periodieken “een rijk mens in contact met alle sterren van de hemel en alle zielen uit de stad” de verlepte man aan de poort staat uren lang stil en één voor één trekken ze aan hem voorbij de jachtige yup met auto de gelukkige puber met zijn lief de mevrouw met het vervelende hondje de bouwvakker met een pak melk de verkoopster die weer te laat komt en de grompot in zijn rolstoel Willem beziet ze van afstand en neemt in zijn hoek nog een laatste halve liter gouden huismerk geluk

Ik word gevolgd...

...door een photomaniac. Die mijn verbeelding verbeeldt. Jaren lichtwerk verricht. Prima zo na maanden mentaal overleven. zij en mijn winterslaap een kussen verder ontwaakt een slapend oog verbaasd over het geblaat dat opklinkt uit mijn wekker hippe knalsokken trekt het aan de kip, het hert de marmot en in het haar een vrolijk frutsel huppelt zij door het huis mijn leven in als vlinder maakt zij van flatsen stuc een vormvast gebaar een bijdrage van haar aan de eeuw die het huis bestaat stilaan word ik vrolijk trekt een rimpelhuid strak blijft de slaap nachten lang mijn bed een warm nest Morpheus een goede vriend de winterslaap nabij

De graanschuur kreunt

De graanschuur van Europa kreunt, getergd door de opstand van een meute jonge honden. De gevestigde orde is verbolgen. Kanslozen hopen. Meer kunnen ze niet doen. Vive la Republique! met kracht haalt de jongheid uit onherkenbaar bedorven ongehoord de dood ingejaagd lichten nachten luguber op in rokend schijnsel van vlammende auto’s de gelijkheid schaamteloos verkwanseld week Rachid uit naar zijn kamp in opstand nu, radeloos als een dier wordt de vijand duidelijk bleek onredelijk geweld belaagt het systeem waarin een passant de dood vindt onschuld vermoordt onschuld verliest onschuld wijkt de rede zinkt vertrouwen weg in een moeras slaat een samenleving uit het lood in een strijd met slechts verliezers het vuur dooft de horizon kleurt zwart de natie verzuipt in gal

Kippenhok

Een bezoekje aan Scheveningen is steeds vaker voer voor zware gedachten. Niet leuk om te doen, niet leuk om te lezen, maar blijf haar toch bezoeken. moederdier een dolend stuk pluimvee in een krap bemeten hok scharrelt doelloos in het rond zonder hoogtepunt of streven en pieken gedoofd door pillen duren dagen voort zonder einde worden geluk en misère één massa zonder vorm de krant twee keer gelezen de klok vier keer gezien en het bezoek aan de arts was het uitje van de week nu schimmelt ook nog het broodrantsoen zetten de pillen haar aan tot trillen vragen twee gevangen ogen mij om eten maar verlangt zij - lijkt wel - naar de dood tijdens het enige dat het moederdier rest: een leven vol winter wachten op de zomer die nooit meer komt