Weer achter mijn bureau

De dood voorbij en het leven spoedt voort. Hard en onzinnig, voelt het zo. Effe wennen hoor! Rauwe gedachte Met nadruk spraken zij, gedragen door emotie. Als een rots in de branding stonden zij naast de kist, voor de leegte. Daarna kwamen dromen en slapen duurde nachten lang. Een bitter ritme van normaalheid wil wederkeren, maar herinneringen aan de toekomst vertragen gedachten.