Gebroken

Zware kost op woensdag. Nog zo labiel als een zwangere vrouw op weg naar ma in Schevingen. Die moest immers gewoon haar boodschapjes hebben... Knap Klem tussen een onthutst moederdier vol gekke ideeën en een beer die niet meer gromt, zwalkt het gemoed vrolijk heen en weer. Stinkt de stad onfris uit zijn oppervlakkig grote bek. Knevelt een dorpsbandig bestaan de vrije geest. Gaan trouwe honden wat benepen kijken. Als dan een rotsvast zelfbeeld vergruist en woorden staken, ontmannen emoties, weet ik het niet meer, knapt er iets in mij.