Het rijk der fabelen

Een zeer vermakelijke poetryslam in Amsterdam verder en wat minder geinspireerd door Haagse poeten, is het tijd voor een nieuwe ronde verhalen, hoewel ik het nog even rustig aan probeer te doen... Voer voor de naaktslak diep in mij groeit iets dat bijna zo groot is dat het door gaten in mijn schedeldak naar buiten kijken kan ik besef ik ben bewust ik besta iets schiet mij als een pijl voorbij het is een leven met haast snel als water ongrijpbaar als zand gewichtloos als een helder idee ik spiegel mijzelf in een glas wijn grijs worden mijn slapen nu nog niet maar later zeker groeven doorklieven mijn aanschijn niet dat ik oud ben, maar toch… het wordt kouder ik koester het moment volg een achtergelaten voetstap neergelegd door een ander die erop uitgekeken was ik herinner me mijn gedachten laat een voetstap na vol leegte de contour van mijn voet niet meer dan een richting ik denk ik ben ik word lichter en dan valt het oog op een val met dode muis waar een naaktslak vol vraatzucht zich vergrijpt aan het kreng en een volgende ben ik